Studentcloud
Studenten van verschillende nationaliteiten vinden hun thuis voor een belangrijk fase van hun leven op het Utrecht Science Park. Het dynamische studentenleven komt in dit ontwerp tot uiting in een wolk, de ‘student cloud’. De gemoedstoestand, de concentratie, de frisheid, de ontmoeting, de ontdekking, de erkenning, de herkenning, de ontspanning van de studenten vinden in het ontwerp een plek. Als een gestolde wolkenlucht verkennen wij met het ruimtelijke ontwerp de aspecten welke de nieuwe omgevingsfactoren van de student gaan worden.

Wolk in de ruimte
Het gebouw (de Johanna) is als een amorf (wolken)volume ontworpen, gematerialiseerd en gedetailleerd, maar is eigenlijk zeer locatiegebonden. In het orthogonale grid van de campus vormt de afwijkende lijn van de Bisschopssteeg een belangrijke vormfactor voor de plek. Door de wijkende lijn van de Bisschopssteeg over te nemen ontstaat er ruimte aan het kruispunt. Met een hoogteaccent aan de noordoostkant staat het gebouw aan dat kruispunt. Het hogere deel is op de begane grond transparant waardoor de wolk hier juist iets los komt van het maaiveld. Het laagste volume vormt een openbaar toegankelijk terras welke de auto’s en de fietsen uit het zicht houdt. Een grote trap verbindt de massa van het gebouw met de landschappelijke zuidwestkant, de polder.
De overige hoogtesprongen zijn afgeleid van bouwhoogtes uit de omgeving. De terrassen zijn verspreid over de bouwhoogten op de 1e, 6e en 11e verdieping

Ruimte in de wolk
De ruimte voor gezamenlijke functies op de begane grond, goed zichtbaar vanaf de Bisschopssteeg, heeft een sculpturale vorm. Zij bevat de hoofdentree, koffiecorner, wasruimte, loungetrap richting terras en heeft zicht op de op het polderniveau gelegen ‘achteringang’. Ze is zo ontworpen dat de middagzon dwars door het gebouw ook de koffiecorner verlicht. De koffiecorner zit op een strategische plek tussen de Bisschopssteeg, de entree, de wasserette en het loungeterras in.

De concentratie van liften vormt een duidelijk overzichtelijke plek in de plattegrond. Per verdieping biedt de hal voor de liften licht aan de gang en uitzicht op de Johannapolder. Per laag zijn er zelfstandige en onzelfstandige eenheden zodanig gecombineerd dat er een mooie mix ontstaat. Aan het einde van de gangen zijn naast de vluchttrappenhuizen grote ramen naar de gezamenlijke woonkeuken voor de onzelfstandige eenheden.

Iedere student heeft in de kamer een grote vensterbank waar in de gevel gezeten kan worden. Van buiten zie je de studenten in de gevel zitten. In Johanna zijn er naast 3 mindervalide woningen nog 148 kamers gereserveerd voor de internationale gasten van de Universiteit Utrecht, HU University of Applied Sciences Utrecht en HKU University of the Arts Utrecht.

Onder het terras bevindt zich op polderniveau de achteringang voor studenten met fiets. Verder is er alleen plek voor deelauto’s. Twee grote moeraseiken bieden schaduw aan de studenten op het terrasdek.

Materiaal van de wolk
De gevels zijn afgewerkt met tegels van Koninklijke Tichelaar Makkum. Met deze geglazuurde tegels is een wolkenpatroon ontworpen waarbij de ramen samen met de tegels een diffuus patroon vormen. De frisse gevel reageert op onverwachte wijze op licht en vocht. Door de reactie van het glazuur met de achterliggende schorsafdruk in de klei ontstaat er naast de hoofdschakering nog een grote verscheidenheid in gestold resultaat.

Onder het betegelde gebouw begeleidt een houten ‘megameubel’ je naar binnen. Hout bepaalt het karakter van de gezamenlijke functies. Buiten zitbanken, groenbakken, entrees. Binnen wanden, plafonds, kozijnen, banken en een loungetrap.

Het gebouw is traditioneel modulair gebouwd, met geprefabriceerde betonnen constructie en gevelelementen.

En hoe woont het in de Johanna? Je hoort het <hier>!