Kantoor
Haiko Meijer, Marcel van der Sluis
Alex van de Beld, Berit Ann Roos
Achter het Centraal Station van Lelystad wordt een cluster Rijksgebouwen gerealiseerd. Het gebouw van de Raad voor de Kinderbescherming maakt er onderdeel van uit. Het gebouw heeft de abstracte contouren van een uitgeholde houten monoliet. Net als de schors van een boom is de schil van ruw hout. Deze schil is plaatselijk aangetast door de routes die door het gebouw lopen.
De hoofdroute spiraalt van de entree rond een kern van snelle verbindingen langs alle gemeenschappelijke ruimten, zoals kantine, vergaderruimte en een ruimte met tussenklimaat naar het atrium op de bovenste verdieping. In het tussenklimaat wordt de gebruiker uitgedaagd om voor deze ruimte nieuwe gebruiksvormen te vinden. De hoofdroute is zichtbaar in de gevel, in de vorm van grote uithollingen, waarachter het houten interieurlandschap zichtbaar is.
In het interieur heerst het contrast tussen bepaald en vrij. De verkeersruimte is het architectonisch ontworpen gebied in het gebouw. Het zijn houten ruimten (vloeren, wanden en plafonds), waar ook vast meubilair in is verwekt. Buiten deze routes ligt de vrije zone, waar de gebruiker alle vrijheid krijgt en het ontwerp zich terughoudend opstelt. Het resultaat is een gebouw dat op elke verdieping een andere ruimtelijke beleving oproept.