Visie op beeldkwaliteit
Transferium de Punt is een belangrijke schakel voor toekomstige ontwikkelingen in de regio Groningen Assen. Het transferium verbindt landschappelijke kwaliteiten en functies, zoals de natuur rondom de Drentsche Aa en het snelweglandschap, het oude lommerrijke landschap langs de Groningerstraat en het grootschalige geënsceneerde landschap langs de snelweg.

Vanuit de visie op de beeldkwaliteit bestaat een transferiumontwerp uit een ensemble nieuwe landschappelijke elementen die oud en nieuw, natuur en cultuur, met elkaar in verband brengen. Het ontwerp medieert tussen het trage en het snelle landschap waar de gebruiker doorheen reist. Het transferium wordt ontworpen als een tussenruimte naar de kwaliteiten van het gebied en heeft als doel deze kwaliteiten te versterken en te activeren door ze meer tot de verbeelding te laten spreken.

Het transferium ligt op een interessant overgangsgebied van landschappen én bij een knooppunt van hoofdwegen. De nabijheid van de Drentsche Aa, de Hondsrug, de esdorpenlandschappen en de landgoederengordel maken dit tot een landschappelijk zeer rijk gebied waar toekomstige interventies met veel aandacht en zorg plaats moeten vinden.

Het groene casco
Het stroomdal van de Drentsche Aa is onderdeel van het esdorpenlandschap. Grote infrastructurele ingrepen en ruilverkavelingen waren van invloed op de kavelgrenzen. Het verkavelingspatroon is nog (gedeeltelijk) herkenbaar door houtwallen, singelstructuren en afwateringsloten, en wordt het groene casco genoemd. Deze waardevolle elementen dienen als belangrijke inspiratiebron voor het ontwerp.

De snelweg
Voor de snelweg (A28) is door Rijkswaterstaat een landschapsvisie opgesteld. In deze visie blijft het doorsneden landschap duidelijk afleesbaar: de passant ervaart de dynamiek van het onderliggende landschap. De overgangen tussen de landschapstypen worden met windsingels en bosschages gemarkeerd. De beplanting vernauwt soms om zich vervolgens weer te openen. Deze dynamiek zorgt voor mooie zichtlijnen en doorkijkjes.

Ontwerpfilosofie
Door aanwezige ruimtes in het landschap vertonen een zekere vormverwantschap. Deze geeft de inspiratie voor nieuwe vormen die we ‘plectra*’ noemen. Met een knipoog wordt hier het landschap ‘bespeeld’: een duidelijke landschappelijke vorm wordt gecombineerd met een herkenbare functionele identiteit. Het ontwerp combineert deze ruimtes tot een functioneel ensemble. Het transferium bestaat uit meerdere plectra met elk een eigen landschappelijke identiteit om zo de herkenbaarheid van de plek te vergroten. Die identitieiten zijn afkomstig uit het omringende landschap.

* Een plectrum (meervoud: plectrums of plectra) is een plat stukje plastic of been dat tussen duim en wijsvinger wordt gehouden en waarmee de snaren van een tokkelinstrument zoals een banjo, mandoline of gitaar kunnen worden aangeslagen.